fan Francisco Goya*
San Isidro, de man wie oars as oars:
hy rûn net oan de massakant,
mar stiek it wetter oer,
in hillich moatten, yn dy trant
gie hy op solotoer.
San Isidro, de dei wie oars as oars:
de massa teach oer de rivier
mei hynders foar de wein
op beafeart, hillich mar net fier,
de greide wie de ein.
San Isidro, foar har wie ’t oars as oars:
sy koene net yn optocht mei,
mar stiene yn de steech,
nijsgjirrich nei de beafeartswei,
de hiele stêd rûn leech.
De oare kant fan ’t wetter rekke fol
mei hjir en dêr in parasol
en tinten foar wat skaad,
in hillich moatten foar de lol,
elk nei syn eigen aard.
* Francisco Goya (1746-1828),
ien fan de grutste Spaanske skilders,
wie fan betinken dat trije learmasters
him foarme hiene: Velasquez,
Rembrandt en de natuer.
Skilderij ‘De nijsgjirrigen’
Skilderij ‘De greide fan San Isidro’ (detail) |
