De moarn joech oan in hjitte dei
en dikke kerrels yn de ier,
foar rispinge sawat al klear;
it lânfolk gie betiid op wei,
want harren fjild lei withoefier
en letter hoegde it net mear.

Doe’t yn de middei ’t swurk berûn
en tongerkoppen wâlen heech,
fûn ’t lânfolk yn in hut beskûl;
se hearden hoe’t de tonger wûn
oan lûd, in bui dy’t like steech
wie as sysels, mar oars fan doel.

En doe’t it blau waard oan it swurk,
kaam ’t lânfolk út ‘e skûlhut wei,
nijsgjirrich nei wat harren bûn;
gelokkich dat it deistich wurk
net delslein op ‘e fjilden lei,
bejoegen se har nei de jûn.

* Ivan Ivanovitsj Sjisjkin (1832-1898)
wie in Russyske lânskipsskilder
dy’t monumintale doeken makke.