Gjin matearje koe him helpe,
gouden fetten út ‘e timpel wei,
de treast fan ’t skreaune Wurd dêr’t lei
syn earm op mei it bûnt fan ’t kleed,
syn bleate foet op franje, leed
dat djipgeand streamde, net te stelpen.

Jeremia, kleiend doemprofeet
dy’t Sions folk de wierheid sei
fan kear jim op ‘e ûnheilswei
fan delgeand rinne op ‘e non,
want winnend komt al Babylon,
jim bringend nederlaach en need.

Wat betsjut dan noch matearje,
houten poarte yn it fjoer
dat sloech op Jeremia oer
en brânde alle hope fuort,
ta jiske waard syn opgeand wurd:
wat koe him djipper noch benearje?

* Rembrandt van Rijn (1606-1669)
wie ien fan de belangrykste skilders
yn de santjinde ieu.
Doe’t er 24 jier wie, skildere er
‘Jeremia dy’t treure oer de ûndergong
fan Jeruzalem’ (586 foar Kristus).