As de Wolga stadich riist,
dan stimt it folk wat hoeden yn,
it sintsje skynt, mar kâld strykt noch de wyn,
it is de stream dy’t nei de maitiid wiist.

Sterker wurdt syn rûzjend lûd,
hy kolket by de kanten lâns,
it sintsje skynt, mar heger wurdt de floed,
de stream komt earst, dan krijt de maitiid kâns.

As de Wolga wâljend riist,
dan rint it wetter oer de wâl,
de bjirken reitsje yn de stream fertiisd,
want foar’t de maitiid komt, dan wiist it mâl.

’t Wolgafolk komt foar it ljocht
en sjocht de floed ôfwachtsjend oan,
it boatsje leit al klear as ’t wêze mocht,
’t is hjoed de stream, grif komt de maitiid moarn.

* Isaak Iljitsj Levitan (1860-1900)
wie in Russyske lânskipsskilder.
Hy keas tafallige, op it earste each
ûnbelangrike tema’s, dy’t er mei
kleur en ljocht in sterke lading joech.