Ver weg

van Theodor Kittelsen*

Zijn dromen kwamen dichterbij
het beeld dat hij voor ogen had
om later in te wonen:
welkom ieder voor een leven vrij
van het gewone.

Toen later kwam, ging hij alleen
met beelden van zijn droom op pad,
het waren zijn iconen,
op zijn pad ging hij van steen tot steen,
geen gouden tronen.

Toch voerden stenen hem omhoog,
zo kreeg hij op zijn beelden vat
en ook op hoge tonen;
door ’t gehoor viel op ’t paleis zijn oog,
waar hij kon wonen.

Hoewel het goud uitbundig blonk
en Soria Maria had
veel meer dan het gewone,
was ’t de verte waar zijn droom in zonk,
niets om te tonen.

* Theodor Kittelsen (1857-1914)
Schilderij ‘Ver, ver weg glinsterde
Soria Maria Palace als goud’