september 3, 2017
fan ûnbekend*
Hy wie in man mei hert foar ’t hert,
it sike likegoed as ’t sûne,
want dêrfoar wie hy medikus,
dy’t yngie op in grut ferlet:
in apparaat mei min en plus.
De heit, ek dokter, stoar al ier,
syn byld hold Willem skerp foar eagen,
dus waard er letter medikus,
dy’t fierder seach as ier en spier:
hy sette troch foar fysikus.
Dy kombinaasje wie foar ’t hert
wol sûn: de snaargalvanometer
hat hertslach mei papier ferbûn…
it ECG fersint him net,
al mannich hertkwaal is sa fûn.
De dokterswrâld wie tige wiis
mei ’t apparaat dat mjit de hertslach,
dus joech Nobel syn eigen priis.
* Foto ‘Willem Einthoven en de snaargalvanometer’
augustus 27, 2017
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
It foarste fytstsjil yn de rûnte
fan it Frânske ryk hat rêst noch doer,
fertrout him blyn ta oan it stjoer,
hat oan Parys ta alles jûn.
De rûnte, âlder al as hûndert
jier, begûn wat frjemd: in krantestriid
rûn foar de sport út op in tiid
fan fytse oant let yn de jûn.
De earste rûnte, seis etappes,
like op in bist mei kop en sturt;
de sechtich rieden net sa hurd,
goed tweintich ha Parys wer fûn.
Maurice Garin waard fierwei earste:
trije oeren foarsprong op Pothier;
de rûnte waard tenei in pree
foar rappe riders, sterk en sûn.
* Foto ‘Start earste Tour de France’ (1903)
** Foto ‘Maurice Garin mei masseur en soantsje’