mei 25, 2024
fan ûnbekend*
Gjin folk dat leaut as Israel
de iuwen troch yn mar Ien Rjochter,
heech ferheven op ’e rjochterstoel,
it jout him nei syn útspraak del.
De Rjochter sprekt dat folk faak oan
mei frijspraak of mei ’t strange fonnis
fan de jierren troch yn ballingskip,
heech siet de Rjochter op syn troan.
It folk striidt hjoed de dei mei fjoer
moarddiedich tsjin de Palestinen,
ballingen yn ’t eigen brutsen lân,
de Rjochter slacht it diskear oer.
Mar net de rjochters yn De Haach,
dy’t har oer Israel útsprekke
as de naasje mei ekstreem geweld…
bekeart dit folk him, bliuwt de fraach.
It is de fraach oft Israel
noch leaut yn ’t fonnis fan ien Rjochter
of beset it sels de rjochterstoel
en sleept it noch mear nei de hel?
* Foto ‘Fredespaleis’
mei 18, 2024
fan ûnbekend
Mei har fjouweren sil ’t heve,
wat wol moast fan ’t frije folk
fan rjochts dat foarrang easket;
al is de rydstyl ek ekstreem
en wurde sebrapaden wyt,
sadat it swarte folk ûnfeilich rint,
mei hûnderttritich wurdt der riden.
Lit de wylde no mar hearskje,
de boeren jarje út ’e kolk,
it sicht wurdt justjes rommer,
al is ’t kontrakt net hiel sosjaal
en ’t liberale swart noch wyt,
sadat praktyk it fan prinsipes wint,
it folk belibbet rûge tiden.
Mei de wyn út fjouwer hoeken
stekt in stoarm op, wolk nei wolk
fertsjusteret de himel,
’t klimaat feroaret nei ekstreem,
in swarte weach rint oer it wyt
fan wylde hearsker dy’t gjin ramp ûntrint,
’t rampsillich folk bliuwt net fansiden.
* Foto ‘Tongerloft’