mei 24, 2021
It is ’t ferhaal fan elke maitiid,
fan de griene tint rûnom
dy’t tsjûget fan de hoop op groei
fan ynsjoch hoe’t der lykwicht
komme moat yn de natoer.
It minskdom hâldt fan konsumearjen,
hâldt dêrfan in protte oer
en lit it oer oan it miljeu
om op ’en doer dat op te
romjen, mar soks is net neat.
Dus sil it romjen soms mislearje,
’t sein stiet dan foargoed op read,
dat sjocht men mei ien eachopslach:
it blikje op in keale
tûke hat in lang bestean.
It is ’t ferhaal fan troch de jierren
hinne altyd derfoar gean
om lykwicht oan ’t miljeu te jaan,
dan sprute keale tûken
út, se springe fol yn bloei.
mei 17, 2021
It bylket like flak as earst,
doe’t froast de Kolk ta iisbaan makke
yn in wike as fan âlds,
elk hie de slach samar te pakken.
De motor sloech ek samar oan,
hoewol’t de maitiid it net meitsje
koe mei nachts noch ûnder nul,
elk woe al ier yn topfoarm reitsje.
De foarmen ljochtsje dûbel op,
sawol op ’t wetter as dêrboppe,
blakstil waar jout ’t spegelspul
in simmersk oansjen, sicht op toppen…
… fan nocht om nei de Kolk te gean,
nei’t froast in flakke iisbaan makke
hat, mar no om as fan âlds
kâldwei in koel glês bier te pakken.