Archive for the Lyrysk Deiboek category

Se glommen oan de rike bûtenkant
en wiene kleurich pavoisearre,
teken fan al út it wurk;
de eigner as in bonusklant
hat net in mins skansearre.

Ik hie ’t wol sjoen dêr oan de bûlevaar
en rûn de grêften lâns nei minder
grut en glimmend, wylst ik murk
ferhege fleur mei moaier waar
en buken dúdlik tinder.

Troch ’t glimmen hinne seach ik myn bestean
as bern, dat boarte op ‘e lûken,
op ‘e koai lei yn de durk…
en op ‘e wetterpoarte stean,
myn bonus om te brûken.

Want nei de winter skynt
de sinne folle sterker
as de stêd de Snitser bynt.

En losser wurdt de geast
dy’t waait mei alle winen,
nei it easten noch it meast.

De skippen lizze klear,
de farlju kinne kieze
út wat lykje mar in pear.

De blauwe bylket grut,
it frachtskip is in lytse,
mar dy farre hjoed net fuort.

Want op in oseaan
heart earder wat seeweardichs
om de weagen te ferslaan.

Sjedêr de Nautilus,
by ’t Snitser folkje passend,
yn dy geast begjint it dus.