Archive for the Lyrysk Deiboek category

De iere moarn wie foar de hichte:
’t rizen fan it lôgjend ljocht,
de loft fan rôze nei himelsblau;
tegearre ha se ’t leger socht,
de protter en syn iendeisfrou,
allinnich foar wat losse flechten.

Se wiene beide net bot hechte
oan it leauwe yn de toer
fan alle oeren ’t selde liet,
it hoannekraaien wie har oer
om ’t hy op alle winen glied,
altiten op deselde hichte.

Se wiene beide net fan ’t lichte
draaien, hiene langstme nei
in show mei swier geskut en lûd
en nei de lêste hoannedraai
begûn te sieden ’t protterbloed:
formaasje ‘Draaiwjuk’ as de echte.

Se stiene mei de poaten yn de drek
en wiene swart-wyt oan de kop,
mar wol fleksibel yn it tinken,
easken net it measte op,
dochs kin men drek net drinke.

Der kaam noch by de slinke wie net djip,
de poaten rekken faak de grûn,
wat ynfleksibel wie yn ’t swimmen,
djipgong wie foar guozzen sûn,
ek mei it each op trimmen.

In baggeroanfraach wie dus net sa gek,
mar moles draaie minder rap
fanwege burokratysk tinken;
’t like earst in baggergrap,
mar ’t draaide op har winken.