Archive for the Lyrysk Deiboek category

De hege kealte drige:
tûzen kear in swart berjocht,
dêrûnder stikelige toarnen;
desimber snakke nei it ljocht
en sjoch, de sinne stige.

De hillichman is kommen
mei ’t berjocht: it is goed mis
troch ’t brûken fan de leave berntsjes;
kollega’s liigden as wie ’t wis,
de skimmel stie ferstomme.

Dochs wurde se noch berne
mei ferwachtings barstend fol,
de boade is deselde skimmel,
as ingel dravend foar de lol
as tsjinwicht foar ’t ferlerne.

It hinget noch, mar foar hoe lang?
De iene operaasje nei de oare
lape ’t libben foar ’t seizoen wer op,
it tsjinne yn it grut gehiel as wang,
in sêfte dea, wa soe it doare?

It hong in libbenlang ta tsjinst
fan ’t grut gehiel om fêste koers te hâlden,
mar it easke sels gjin eare op;
de hichte wie foar ’t skipsfolk inkeld winst,
ferlies fan sûnens wie foar ’t âlde.

It hong net lang mear, want ’t seizoen
rûn nei de ein, doe hat it sels besletten:
’t hold ynienen op ‘e mar net mear;
syn sêfte dea waard oan it nije bûn:
de oantins waard yn izer getten.