januari 30, 2023
Wannear’t de moarn syn kommen
meldt, dan lûke stjerren ’t ljocht werom
om troch te strieljen yn ’t hielal,
ûneinich is it universum,
gjinien hat tal en mjitte nommen.
De blauwe himel wachtet
op it kommen fan it grutte ljocht
dat net brekt troch de wolkebank,
mar wol skynt yn it universum,
dêrmei it hiele stelsel achtet.
Wat kin dan noch in minske
mei syn angel fiskjend nei it ljocht
om op te heljen as er byt
hat, de sinne oan de loft bringt…
hat hy sa’n fangst net altyd winske?
Hy stribbet nei it witten
fan ’t ultime oan de fierste grins
dy’t nimmen ea berikke kin:
syn angel is te koart, syn hoek te
lyts, mar hy giet der net by sitten.
januari 23, 2023
It binne beide karnivoaren
dy’t genietsje fan in snaffel fleis,
in kikkert, rôt, meastal in mûs,
dy’t net faak boppe komme,
ûnder binne by de rûs.
It rûzet dêr fan ’t rûtsend libben,
ûndergrûnsk fan wille net genôch,
dus komme der in protte bern,
dy’t dwerse pubers wurde,
losgeand litte se har sjen.
De earrebarre en de reager
kenne dat bolbjirken folkje wol,
de earrebarre stapt foarop,
dêrachter slûpt de reager,
taktysk swierder yn de kop.
Syn snaffel sil nei foaren sjitte
foar’t de oare reagearje kin,
de puber sjit der altyd yn,
kin net in snaffel kieze,
want hy is fan skrik al blyn.