Archive for the Lyrysk Deiboek category

Lit my it túch rap hysje
om’t it mei dit hjerstwaar kin:
de harmony fan wyn en sinne
lit ús sulverweagen sjen.

Ik kin it hjoed allinne
om’t it hjerstwaar noch net beart
en lis de holle yn de nekke,
sa ha ik it silen leard.

It faantsje kin fertelle
oer de kueren fan de wyn:
de skoaten oan en dan wer fiere,
sa syl ik de fierte yn.

‘k Bin ien mei wyn en weagen,
fiel my optild om’t ik stjoer
en hysje oan de beide skoaten,
sa sweef ik it wetter oer.

Mar moarn, wurdt sein, is ’t kloaten
mei it waar, want it wurdt hjerst:
de harmony fan stoarm en baren
raast: it sweven hat wol west.

De kofje streamde oer de wrâld,
dat Sara Lee kriich ek de smaak te pakken
yn de geast fan alles sil globaal,
fan lyts nei grut, gjin bakje kâld,
de gong deryn, gjin plak foar slakken.

It foel net ta, Amearika
wie oars as tocht, gjin lân fan dream en winsken,
blinder dan mar Blenders mei DE,
dochs moat de top in bonus ha,
it lean is foar gewoane minsken.

Mar yn it gers, deun by de dyk,
leit fan de kofjereus in reade beker
mei de slak as iepenbier profeet:
it wurdt al oars yn ’t Blendersryk,
sjoch hoe’t er fret, sa is er preker.