juni 10, 2019
De glêzen heine it lemieren,
it ljochtsjen fan in nije dei,
dêrachter hearsket noch de sliep…
’t is snein.
Dêrfoar ferriist heech de Martini,
dy’t wachtet op de nije dei,
wannear’t de hoeder ropt syn skiep…
de ein.
Dêrtusken rêste tûzen deaden
op ’t âlde tsjerkhôf dat dêr leit,
noch altyd yn in djippe sliep…
foarsein…
… is har it rizen út ’e deaden
by ’t ljochtsjen fan de nije dei,
wannear’t de hoeder ropt syn skiep…
’t begjin.
Jûn riist noch ljochtsjend it teater
lykas ’t lemieren al foarsei,
de strielen spylje ’t heech en liep…
mei sin.
juni 3, 2019
’t Rûn fan ’e moarn tsjin achten;
by de brêge oer de âlde feart
begûn de nacht te brekken,
oer de kym kroep earst it read…
ik ha net langer wachte.
’k Rûn troch, woe fierder komme
mei myn tinzen oer in nije tocht,
dy’t mei in klap trochbrekke
koe wêr’t men net mear oan tocht:
it moat der dochs fan komme…
Hy koe der wol op rinne,
yn de midden fan de Houkesleat;
en soe it iis dêr brekke,
foar de miuw rûn ’t net ferkeard…
op wjukken koed er winne.
