december 31, 2022
fan Paul Nash*
fan Paul Nash**
Sy ha harsels begroeven
yn de ierde tsjin geweld
dat boppe deadlik reitsje kin;
fan ’t winter wiist ús dizze wrâld
nei stammen sûnder blêd en tûke,
de âlde dagen binne teld.
Begroeven idealen
lizze djip omdat geweld
sels groeven fuorgen reitsje kin;
fan ’t winter wurdt wat nij wie âld…
wa kin dy stammen dan noch brûke?
De âlde dagen binne teld.
Sjedêr, de blauwe himel
strykt it ljocht fan âld nei nij,
soldaten komme, no’t it kin,
foar ’t ljocht en sjogge ’t griene wâld,
’t is om te priuwen en te rûken,
foargoed is ’t âlde jier foarby.
* Paul Nash (1889-1946)
Skilderij ‘Jûn’
Skilderij ‘Groep beammen (Wittenham)’
december 29, 2022
fan Eric Aldwinckle*
Kin men ôfstân nimme fan
de loftmacht boppe see en strân
dy’t struit mei net te tellen bommen
op ’e fijân yn Normandië?
De keunstner is de man
dy’t heech fljocht om safier te kommen.
Net it ûnderdrukte folk,
it nimt gjin ôfstân fan dat strân,
hjit lûd jûchheiend bommen wolkom.
Kin men ôfstân nimme fan
de loftmacht boppe ’t flakke lân
fan Oekraïne, dêr’t granaten
boargers deadzje? Sels de keunstner kin
net komme mei in plan
om earst oer hegerop te praten.
Want it slim bedrige folk
is breinroer en hâldt moedich stân,
gefoel kin men net ûnderdrukke.
* Eric Aldwinckle (1909-1980)
Skilderij ‘Ynvaazjemodel, Normandië’