Stûkjend skuonspul

fan David Rijckaert*

In plasse, keal as loaide hûden,
dêr’t er skuon fan meitsje moat
om troch de tiid te kommen
op fuotten dy’t net rap mear gean,
hy rekket somtiids yn de slomme.

Syn frou, dy’t rap is mei de hannen,
klost de hiele dei troch kant
om kleanspul te fersieren,
sy kin op eigen fuotten stean
en him wer nei syn skuonspul fiere.

Hoewol’t de learling noch wol leare
moat, nimt hy út hannen wat
syn master net bestekke
kin, mar fertsjinnet hy it lean
fan finten mei te grutte bekken?

Sy hawwe wille ûnder ’t sûpen,
stean net stevich yn de skuon
en kinne net mear komme
op fuotten om nei hûs te gean,
har kin it skuonspul ek neat bomme.

* David Rijckaert (1612-1661)
Skilderij ‘Wurkpleats fan de skuonmakker’