Archive for the Keunst category

Gjin opdracht wie de man tefolle,
Turner socht it op ‘e rûge see
mei swiere stoarm en wylde weagen
dy’t him stieken nei it heechste stee,
bewûndere troch keunstners eagen.

Hoe koene seelju harren holle
boppe wetter hâlde as de brot
fan hout en seildoek net mear kearden
’t bearen fan de gaos, ’t djipste lot
fan hûnderttûzen drinkeldeaden?

Mar dochs wie dêr it hillich wollen
fan de fiskers mei de hân oan ’t roer
dy’t net nei ree of haven kearden
as der ek noch ien yn ’t skomjen oer
wie om de minske heech te earjen.

Gjin eare wie de man tefolle,
Turner swalke as in skildersgod
oer rûge seeën dy’t him fierden
nei de djipte fan it minskelot
of op ‘e top fan heldedieden.

* Joseph Mallord William Turner (1775-1851)
wie in skilder mei in grut fisueel ûnthâld.
Hy stribbe nei in plak ûnder de masters
yn de skilderkeunst. Twa jier lang hat er wurke
oan ‘Rêding by skipbrek’ (171,5 x 241,3 sintimeter).

In simmersk lânskip klinkend as muzyk,
basearre op in komposysje
fan in wêzen út it himelryk
dat heech sjongt fan ambysje.

Mei ynspiraasje út ‘e hichte wei
en lân en wetter as motiven,
wyn en sinne súntsjes spyljend mei,
stjoert hy syn lûdmissiven.

Jim fiskers, ien sjongt bas, de oar tenoar,
lit gean in trilling troch it wetter,
rinners rap, bejou jim yn it koar,
dat klinkt al folle better.

O Hobbema, myn grutte Hobbema,
ik wol dy út ‘e lichte groetsje,
út ‘e hichte stjoerdest geastkrêft ta,
dêr wol ik dy graach moetsje.

* Meindert Hobbema (1638-1709)
kaam, doe’t er santjin jier wie,
út it weeshûs en waard learling
fan Jacob van Ruysdael.
De Ingelske skilder John Crome
hie grutte bewûndering foar Hobbema
(sjoch de fjirde strofe).