Archive for the Keunst category

Alles wat yn lykwicht is,
lit middenyn de wizer sjen,
nei boppen wizend is ’t wol wis:
gjin wurd giet himelheech ferlern.

Fluit en tromme bearden lûd
yn ’t stampend dûnsspul fan de bern,
wat rekke mem yn ’t stille moed,
de deemoed wie har oan te sjen.

Alles stie foar ’t iten klear,
har taak hie sy sawat folbrocht,
no moast de tsjinner deroer gear,
hy hold de rêch en ’t mielblêd rjocht.

Noch wie ’t lykwicht net folslein,
de stilte frege om in lûd,
de bern ha op Gods tromme slein,
Hy harke skerp en wiisde ’t goed.

* Jean Baptiste Siméon Chardin (1699-1779)
wie in Frânske skilder fan privee- en stillibbens
yn in tiid dat Olympyske goaden, trageedzjes
en arkadyske lânskippen populêr wiene.

Tsien moannen hat it duorre,
wylst Breda ferwachte it ûntset
fan Spaanske troepen om de stêd,
mar ’t leger fan Oranje wie te let,
de reek fan ’t turfskip wâlet oer de muorre.

’t Wie Willem fan Oranje
dy’t it opnaam tsjin de tiranny
fan paus en kening, want har wet
gie yn tsjin wat foar rjocht en frijheid stie,
sadat syn fijân waard besetter Spanje.

It wie al jierren letter
dat in skip mei turf en legertroep
foer yn ’t geheim foar it ûntset
nei Spaansk Breda; ’t soldatefolkje kroep
foar ’t ljocht, ferdreau manmoedich de besetter.

Sjoch hjir hoe’t kânsen keare:
Hollânsk kommandant biedt oan de kaai,
dêr’t grif Spinola wol mei rêdt;
de hân op ’t skouder foar de minne dei,
wylst yn de hichte stekke Spanjoals spearen.

* Diego Velázquez (1599-1660)
wie skilder oan it hôf fan de Spaanske kening Philips IV.
Hy hearde ta de belangrykste keunstners fan de Spaanske Barok.