Archive for the Keunst category

De Lek leit blak, de stream foar dea,
in spegel foar de wolken,
droechte skuort de dyk syn lea
en op ‘e wâlkant lizze balken.

De slûs ferbynt rivier en gea,
gjin stream noch en gjin kolken,
diskant lizze stiennen klear
en nei de dyk  ta lange balken.

Ek klear leit fierderop it fear
om oer de spegel hinne,
de fearman fart deis mannich kear,
noch faker as it oantal stiennen.

En as de hjerst komt lizze fêst
de balken foar de stiennen,
foarby is dan de simmerrêst,
de Lek lit sterk syn streamen rinne.

* Jan Weissenbruch (1822-1880),
berne yn De Haach,
fertsjintwurdige mei syn eksakte styl
de âldere generaasje yn de skilderkeunst.

It beart as ’t lûde flokken:
hearen yn it kreaze pak
yn ’t folle hûs fan earmoed,
twa ha mear as har gerak,
de rest krijt inkeld brokken.

De mem leit alle dagen
deasiik yn it ledikant,
de heit sit mei in sitfoet,
dat se binne fêste klant
fan tafersjoch mei kragen.

De bern mei lege mage
fine ’t frjemd op ’t eigen plak,
om’t frjemden mei har dochgoed
nimme oeren har gemak
mei praten sûnder fragen.

En wylst de hearen skôgje
dat earmoedich bûnt tafriel,
beprate sy it joumoed
mei de geunst fan elk syn diel,
in brok om op te kôgjen.

* Werner van den Valckert (sirka 1585-1627)
waard berne yn Amsterdam.
Hy skildere meast portretten
en bibelske tafrielen.