januari 21, 2021
fan Hendrik Voogd*
Hy hie syn plicht by twa kij dien,
wat liet gefoelens achter
fan hearsker oer de keppel;
rêstich joech er him doe del
as arrogante wachter.
Ynienen kaam syn kop omheech,
betize út ’e slomme,
noch net te let as wachter;
hastich, mar net bang of kjel,
is hy op hoeven kommen.
In wite hûn stie foar him oer
te hymjen en te blaffen;
syn plicht rôp doe gefoelens
op, oars as by beide kij:
de drift om wreed te straffen.
Mar tsjin de kop kriich hy in stien,
dus is ’t der net fan kommen.
* Hendrik Voogd (1768-1839)
Skilderij ‘Bolle oanfallen troch in hûn’
januari 14, 2021
fan Jacob Gerritsz Loef*
Dêr fart er fuort mei bolle seilen
mei yn de top de deads- en libbensflagge,
Kristus hingjend oan de langste ra;
dêr sylt it roomske tsjerkeskip,
de earste slach is slagge.
De ketters driuwe tusken weagen
fan ôfgoaderij, Calvijn en Luther
dy’t it boek noch yn de hichte ha,
ferjit ek Menno Simons net
as anty-roomske snuter.
Gjinien wurdt siik of slim ferkâlden
op it tsjerkeskip, elk is genêzen
fan de slimste sûnden, dêrom krijt
it folk syn nocht net fan de wet:
devoat silst altyd wêze.
Devoat, mar tagelyk ek blaze
yn de seilen, lit bazunen klinke,
triomfearjend, oan de sege wijd;
sa sylt it roomske tsjerkeskip…
lit ketters mar ferdrinke.
* Jacob Gerritsz Loef (1605/1606-1683/1685)
Skilderij ‘Tsjerkeskip’