maart 17, 2021
fan Giorgio de Chirico*
Hingjend tusken takomst en klassyk,
mei tichte mûle, lege eagen,
sûnder hannen foar ien want,
gjin foet om mei te skoppen…
wa ferwachtet noch replyk?
Hier genôch, net nedich is it brein,
it lege byld fertelt gjin leagen,
foar de ien de rjochterkant,
de reekplom giet nei boppen
foar de oar, dêr is ’t mei sein.
Wierheid boppe alle werklikheid,
lit elk syn wierheid mar fertelle
út it eachpunt fan de kop,
de mûle komt dan iepen
foar it liet dat alles seit.
* Giorgio de Chirico (1888-1978)
Skilderij ‘Leafdesliet’
maart 11, 2021
fan Francisco José de Goya*
Ik rin taastend troch it gea,
kin gjin hân foar eagen sjen,
twa maten ha ik by de hân:
in jonkje dat my fierder bringt
en ek noch myn gitaar,
ik sjoch har as myn eigen bern.
Bang bin ’k net foar it publyk,
want ik kin gjin minske sjen,
dus spylje ik foar ’t faderlân
yn memmetaal mei eigen stim,
ik reitsje oan de snaar
fan ’t hert en meitsje fan nei fan.
Hoeder bin ik yn dit gea,
fiel my sûnder minsken frij
mei ’t each op inkeld strúk en skiep,
dus spylje ik foar dit publyk,
al klinkt it falsk en raar,
sa tuskentroch op myn skalmei.
* Francisco José de Goya (1746-1828)
Skilderij ‘De bline gitaarspiler’
Skilderij ‘Hoeder dy’t op syn skalmei spilet’
