Archive for the Bibelbylden category

Sels in foarst moat oer de lêste grins,
hy giet de wei fan hiel de wrâld,
want dêrfoar is er sljochtwei mins,
syn fuotten reitsje stiif en kâld,
dat David koe ek net mear rinne.

Salomo moast komme by syn bêd
nei strideraasje oer de troan,
wat rûn as fjoer troch hiel de stêd;
dêr wied er dan, de fredessoan,
as by it opgean fan de sinne.

David spriek as wied er in profeet,
wylst oan syn hannen kleefde bloed,
mar oan de ein kriich hy wer weet
fan wat wie kwea en wat gie goed:
trou oan it wurd, dêr moast it hinne.

Op it lêst spriek wer it âlde aard:
gjin frede foar de generaal
dy’t bloed fergetten hie út haat;
dat wie de ein fan it ferhaal,
dat Salomo koe him besinne.

* Sêne út ‘Bible Historiale’

’t Wie by de terskflier fan Arauna
dat de swarte ingel fan de pest
it boadskip kriich: no is it dien,
de dea hat lang genôch al master west.

’t Wie op ‘e terskflier fan Arauna
dêr’t de kening foar it offer kaam,
it boadskip wie: ik ha it dien,
de peststraf dy’t safolle libbens naam.

De terskflier woe de kening keapje,
mar Arauna bea foar neat dy oan
mei kij en hout en offerstien,
’t wie foar it goede doel mei sicht op moarn.

Mar David woe dêr neat fan witte,
fielde skuld, hy hie oan ’t tellen west,
dat hat er foar de flier ek dien,
it fjoer ferdreau it tsjuster fan de pest.

* Gerbrand van Eeckhout (1621-1674)
Skilderij ‘De ingel ferskynt oan Arauna’