december 24, 2016
fan Gustave Doré*
Nikánor as heechhertich kommendant
fan ’t oaljefanteleger
dreamde oer in segeteken:
Judas mûs en hy de oaljefant,
sels God stie yn syn dream net heger.
Ek Judas dreamde, hy as kommandant
fan ’t joadsk soldateleger
seach de hegepryster bidden,
Jeremia joech as Gods gesant
in swurd as teken fan de sege.
Doe’t Judas al dy oaljefanten seach,
stiek hy de earms de hichte
yn en bidde om in wûnder,
krige sa de sege yn it each,
Nikánor rekke yn de lichte.
* Gustave Doré (1833-1883)
Yllustraasje ‘Judas foar it leger fan Nikánor’
december 17, 2016
fan Gustave Doré*
Lysias, besibbe oan de kening,
kânselier en generaal,
wie fol fan grime op ’e Joaden,
spriek foar de striid yn kleare taal:
‘Jim stêd wurdt wenplak foar de Griken,
harkje sille jim nei har ferhaal
oer withoefolle goaden.’
Judas, Makkabeeër, moedich strider,
hearde oer dit misberjocht
en fan ’t ferskuorrend grutte leger,
dat by de Joaden ’t kamp opsocht;
it wie foar Judas, sa die bliken,
needsaak dat er oan in helper tocht,
hy socht it dêrom heger.
Helper waard in ingel op in hynder,
yn it wyt, fan goud de spear,
hy focht mei Judas, as Gods boade,
dat Lysias hie ’t doe net mear,
ek net oer ’t wenplak foar de Griken,
flechtsjend liet er op it fjild de ear,
de oarde foar de Joaden.
* Gustave Doré (1833-1883)
Yllustraasje ‘In ingel helpt de Makkabeeërs’