december 14, 2016
fan Gustave Doré*
Antiochus Epifanes stoarn,
dat Judas koe doe fierder fjochtsje,
foel de stins yn Sion oan;
soan Antiochus kriich de tiding…
soe de nije foarst oer Judas rjochtsje?
Hûnderttweintichtûzen teagen nei
Judéa ta en twaentritich
oaljefanten stampten mei;
foarst Antiochus hie de lieding,
seach dat bist en kriger eagen flitich.
Judas foel it machtich leger oan,
syn eigen focht as wiene ’t liuwen;
Antiochus op ’e troan
sa’t like, seach syn leger stridend
Judas’ krigers by de berch del driuwen.
Mar sjoch Eléazar Avaran,
hoe’t hy symboalysk wjukken krige,
fierde út syn deadlik plan:
derûnder om it bist te stekken,
sa hat hy de kening noch bedrige.
* Gustave Doré (1833-1883)
Yllustraasje ‘Eléazar offeret him op’
december 10, 2016
fan Jan Luycken*
Antiochus Epifanes
kriich wer sin oan Perzysk goud,
yn Elymaïs wie de skat te finen,
mar hysels wie út it minne hout
en joech belies mei oeral pine.
Antiochus Epifanes
kriich berjochten, like min
as ’t eigen aard, hy lei him op te winen
oer wat west hie, want syn libbensrin
koe net de ein mei deiljocht fine.
Antiochus Epifanes
spriek op ’t stjerbêd noch dit wurd:
‘It joadske goud ha ’k út ’e timpel stellen,
sûnder reden brûkte ik it swurd,
dat hjoed kin ik myn dagen telle.’
* Jan Luycken (1649-1712)
Yllustraasje ‘Antiochus Epifanes falt fan syn wein’