juli 30, 2019
fan ûnbekend*
No’t ik opnij wer finzen sit,
lykas by jimme yn Filippy,
doe’t de ierde skodde en wy
dêrtroch yn frijheid libje mochten,
bin ’k ta dit skriuwen kommen, wit
dat ik God tankber bin,
mei blydskip foar jim bidt;
omdat jim Gods genede sochten,
fûnen jim yn ’t libben nije sin.
No’t dit my wer oerkommen is,
lykas de selstraf yn Filippy,
doe’t wy kamen troch it skodzjen frij,
is ’t blide boadskip fierder rekke;
wa’t leaut, sprekt Jezus’ wurden wis,
neat hâldt him dêrfan ôf,
sa wurdt de finzenis
in foardiel om fan wâl te stekken,
ek al rekket men dan yn it nau.
No’t ik net by jim komme kin,
wit ik dat jimme foar my bidde
om ferlossing, ’t libben of de dea…
wat sil ik op dit stuit ferkieze?
It stjerren is wol winst, dan bin
ik tichtby Kristus, mar
it libben hat ek sin,
want dan kin ik de wei noch wize…
foar mysels is dit in drege kar.
* Yllustraasje ‘Mamertynske finzenis yn Rome’
juli 27, 2019
fan Paulus*
Nei myn betinken is ’t in striid
om yn ’t bestean oerein te bliuwen,
want it kweade falt ús oan:
de duvel en de hearskers yn de wrâld…
sjedêr de wapenrêsting yn myn skriuwen:
De wierheid is in gurle om de mul,
gerjochtichheid it harnas om de lea,
de fuotten steane klear foar ’t blide boadskip,
hâld it leauwe foar as ’t sterke skyld,
dan treffe gleone pylken fan it kwea
nea ’t hert fan Kristus: leafde as gebod,
set de helm op fan ’t folsleine heil,
as lêste komt it swurd yn byld,
de Geast rikt it de kristen oan:
it wurd fan God.
Wês wach yn dizze drege tiid
en bid foar my, ik moat hjir bliuwe
om’t ik yn de boeien sit,
bid dat myn mûle goede wurden bringt,
it boadskip fan befrijing yn dit skriuwen.
* Part fan de brief oan de Efeziërs
(slot fan haadstik 6)