september 8, 2018
fan Rafaël*
De opdracht weage swier foar ús,
wy hawwe twa útdroegen,
Ananias en Safira,
man en frou, sy kamen nea wer thús.
Sy hiene juster grûn ferkocht
en woene jild oerdrage,
alles wat se krigen hiene,
sa’t se beide seine, om ’e nocht…
… want Petrus hie de leagen troch,
de Geast waard sa bedragen,
net allinnich de gemeente,
sa’t er sei, ik hear syn oardiel noch.
Ik stie derby dy earste kear
doe’t Ananias weiwaard,
elkenien wie út ’e liken,
want dêr lei er, hie gjin siken mear.
De twadde kear seach ik noch krekt
it fallen fan Safira;
swier wie ’t om har út te dragen,
it is dan krekt as der wat brekt.
* Rafaël (1484-1520)
Skilderij ‘De dea fan Ananias’
oktober 9, 2024
oktober 5, 2024