Heechsimmer wie it hjoed yn Snits
mei parasols mar sûnder sinne
foar it famke wyt en read de frou,
it klapte, swingde hinne
wer, de holle wiet, de lippen droech.
Gjin sterveling mear yn de kroech,
it libben dûnse op ‘e strjitte
op it ritme fan in Frânske frou:
Piaf koe ’t mar net litte,
want ‘Edith, elle ne regrette rien’.
Piaf út Snits wie ’t oan te sjen
hoe’t ynspiraasje har rap hippe
liet, hoewol wat steviger fan bou;
se krige droege lippen
fan ’t heechsimmerske chanson yn Snits.
|
