Posted by admin

Is it skûtsjesilen hillich wurden
mei de wijreekstok foar ’t seil?
De skipper siket grif syn heil
mei wynstil waar by alterwurden:

Jou ús fan ‘e middei fûle twirren,
sadat kreakje mêst en gyk,
dan is Langwar ús keninkryk
en wurdt it wynliet iepenbierre.

Kin men fan it roomske alter sprekke
mei in fint as Arabier?
Hy sjocht it helmhout oan foar dier:
’t kamiel rint mei in bleate nekke.

Twa âld-skippers litte har net kenne,
jassen oan mei smoarhjit waar,
de fûst omheech tsjin it gefaar
dat Arabieren it hjoed winne.

Op ‘e finish wurde skippers bruorren,
hân yn hân de einstreek oer,
’t wurdt foar de Arabier in toer,
de blanke keart him as in muorre.

De blakte hold it wetter flak,
wat skippers tsjin de hierren striek,
sy sylden leaver rak foar rak
mei strakke skoat en bûgde gyk.

It wie Wâldsein of Earnewâld
dy’t dreau as earste nei de start,
it swit preau fan de spanning sâlt,
de skippers kamen doek tekoart.

De nije skipper* hie it lang
fan boppen, ûnder wie it koart,
hy siet as op ‘e earste rang
mei beker, lykwols sûnder board.

Mei parasol en hege hoed
siet yn de punt in âlde fan
te sjen nei ’t heale moantsje… goed,
want Jitze* hie gjin plak ferlern.

* Jitze Grondsma fan Drachten-Philips