Posted by admin

Hy wist net wat it libben biede soe,
gie út fan ljocht
en tocht net oan it tsjuster,
mar dûmny wurde woed er net,
omdat it wurd it heil net brocht,
dat wie noch bûn oan juster,
dêrom hat er him ta byldzjen set.

Hy eage dryst, seach fier de takomst yn,
as weage dêr
in see fan waarme kleuren,
syn wil dêrhinne wie fan stiel,
hy wist noch amper hoe en wêr,
mar woe it byldzjen keure,
seach it hiele libben as syn diel.

En doe’t dat libben rap derhinne glied,
seach hy werom
yn ’t djippe fan it tsjuster,
de glimk fan Democritus op
’t gesicht: in libben tryst en krom,
dat him noch bûn oan juster,
sa ferbylde hy syn âlde kop.

* Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606-1669)
wurdt beskôge as de grutste Nederlânske skilder.
Syn skilderijen tsjûgje fan in suver folmakke
technyk en in persoanlike fisy.

Lang wie it lânskip suver wyt
behalve om it stienfabryk
dêr’t reek en roet de delslach joegen,
oant de winter stadich sliet
en folle wolken gatten sloegen.

De spegelglêde flakte briek
yn skossen, stridend op ‘e stream
mei ’t skip dat op it skerpst lavearre
út ‘e lijte fan ’t fabryk,
de maitiidsrop wie al te hearren.

Se leine noch yn ’t stedskanaal
en harken nei de fiere rop
om yn de moarntiid út te farren,
’t wie de ein fan ’t iisferhaal,
it skip wie foar de delslach sparre.

* Louis Artan de Saint-Martin (1837-1890)
wie ien fan de earste Belgyske ympresjonisten.

** Albert Baertsoen (1866-1922)
kaam út in famylje fan Gentske yndustriëlen.
Hy makke in protte skilderijen fan syn berteplak.