It koe noch wol, de bui wie fier
noch fuort en Dordrecht riisde op;
de seilen foelen tiden slop,
de skipper spande ek gjin spier.

Ynienen kaam de wyn deryn
en wolken wâlen withoeheech,
wylst twirren foelen fûl omleech,
de wjerljocht flitste eagen blyn.

It koe noch net, ’t wie legerwâl
sa’t Dordrecht yn de lichte lei;
de hichte sykje wie de wei,
it spande, want it wiisde mâl.

Hy seach it mei it skilderseach
en joech de striid mei spanning wer,
liet boppe wetter allegear,
syn kleuren waarden net ta pleach.

* Albert Cuyp (1620-1691)
wenne syn hiele libben yn Dordrecht
en makke fan de stêd oan de Maas
in tal skilderijen.