Joost van den Vondel:
Kalf heeft stilstaande dingen lief:
banketten, disgerecht en brief,
limoen, citroen en glas en schaal,
sieraad en overdaad en praal.

Kalf kin deade dingen libben meitsje:
ljocht dat op it sulver fan de kanne blinkt,
de frucht dy’t út ‘e blauwe skaal wei springt
en ’t wynglês om ’t gemoed mei fleur te reitsjen.

Willem lit de dingen redendiele:
’t giele kanneljocht dat praat mei de sitroen,
de gouden poat mei skaad sawat yn ’t rûn
lit sprekkend oan de skaal syn heechmoed fiele.

Hoeden kaam it selskip út it tsjuster,
yn it ljocht feroare justjes it gemoed,
sa sprekt de skaal Sineesk, ferstiet net goed
de taal fan lange broer tsjin tsjokke suster.

Want de Ieu fan Goud sprekt Hollânsk gloarje,
keapmanstaal dy’t sylt de hiele ierde oer,
it Keal is goed foar rom op lange doer,
sa kraaie goud en sulver noch fiktoarje.

* Willem Kalf (1619-1693)
skildere fjirtich jier yn Amsterdam
foaral stillibbens fan pracht en preal.