De Sânmar

fan Marten Groenhof*

De reiden wiuwe op in koeltsje,
de beammen rûzje harren liet,
wylst it wetter weaget sûnder lûd
en ’t Fryske jacht leit yn de rêst,
dit is wat de Sânmar sa simmersk biedt.

It koeltsje is in koelte wurden,
de reiden ha har kleur ferlern,
mar it wetter lit de kleuren sjen
fan wolken mei dêrachter ljocht,
dit is hoe’t men de mar sa hjerstmis ken.

In koeltsje kin de lea ferkuolje,
in sterke koelte kringt troch klean,
mar in minskehert bliuwt grif net koel
by ’t skôgjen fan de gong troch ’t jier
by de Sânmar, bliuw dêr mar efkes stean.

* Marten Groenhof (1925-1978)
Skilderij ‘Op de Sânmar’ (detail)
Skilderij ‘By de Sânmar’