De markol en de miuw

De iene is de oare net,
der is en bliuwt ferskil
yn foarm en kleur,
kwa kop en sturt
en ek ferskil yn wil?

De markol sit en foar it each
hat sy de put derút,
sy hat gjin kleur,
wat is har nut
as sy de eagen slút?

De miuw stiet stevich op ’e peal
en stiet eins ek foar peal,
wol gjin geseur,
sjocht oaren fuort,
dreamt fuort en libbet heal.

De markol komt no skerp yn byld,
sit willich op it nêst
fan kop oant sturt,
noch sûnder fleur,
dy komt grif op it lêst.