Idele waan

fan David Bailly*

Hy is sa âld as op ’t portret,
de skilder doe’t er jonger wie
mei yn de hân de lange stôk,
doe koed er noch syn slaggen slaan,
mar no’t er âld is, slagget him dat net.

De skilder hat yn ’t libben leard
dat hy net baas is oer de tiid,
dy giet foar elkenien syn gong,
dêr kin gjin minske wat oan dwaan,
lit stean dat hy syn libbensjierren keart.

Dus byldet hy it libben út
mei ’t soadsje dat op tafel leit:
de pearelketting en ’t papier,
de deadskop om sa oan te jaan
dat op ’en doer elk minskelibben slút.

It is mei sizzen net te dwaan,
sadwaande brûkte hy ’t pinseel
om oan te jaan de idelheid
as men mei sier syn slaggen slaan
wol, want dan slacht it samar troch nei waan.

* David Bailly (1584-1657)
Skilderij ‘Vanitas mei portret fan de skilder’