Bernemoardner

Ik stek de tomme hjoed net op,
kin better skuld bekenne
oan it fûgeltsje dat tomke hjit,
ferwitend klinkt har rop.

De rôle sette ik rjochtop,
sa koe dy better rôlje,
want ik wist fan tomke noch har nêst,
noch klinkt har skerpe rop.

Ik rôle ’t ding wat fierderop,
hie neat noch yn de gaten,
mar ynienen seach ’k it rûne gat,
doe hearde ik har rop.

It nêst hong nuver op ’e kop,
gjin aaike rôle fierder
as de râne, mar it tomke fleach
wol fuort, fier klonk har rop.

Ik lit my hjoed net bûten sjen
en rôlje ek net fierder,
want myn tomme seit it romke neat…
’k bin moardner fan har bern.

* Foto ‘De rôle’
** Foto ‘Nêst mei aaien’