Ree of skiep

De iene stekt de kop omheech,
de oare giet syn eigen gong
en hat gjin lêst fan frjemde eagen.

De iene hâldt mei ’t moarnsmiel op,
de oar giet ûnfersteurber troch,
nea ha him frjemde eagen pleage.

De iene is altiten wach,
de oare jout him rêstich del,
al wurdt der om him hinne reage.

Dy oare is de minske wend,
dy iene sjocht him leaver gean
as stean, is bang foar frjemde eagen.

De iene hat wat fan in ree,
de oare liket op in skiep,
wat minskekenners al lang seagen.