Transformaasje

It wie in stipke op ’e kym,
dat loek de eagen samar oan
of kaam it troch de dei fan juster?
Noch skrynt foar mannichien dy strym.

De earen heinden ’t motorlûd,
fan boppen dreunde ’t samar oan
of kaam it troch it byld fan juster?
Noch taast dat barren yn it moed.

It stipke op ’e kym fertelt
wat dûbel barde op dy dei
as wie it noch de dei fan juster,
de eagen stiene lang fersteld.

De tuorren steane noch oerein,
dêrboppe riist in wite wolk,
dy’t fol is mei de rook fan kofje,
it byld feroaret troch it brein.