In memoriam Auke Jan

fan Afro-Foto’s S. Heemstra*

Ik sjoch him noch as jonge,
lytser as de measten yn de klas
en stiller ek, gjin rappe prater,
hy sloech der net op los.

Him hear ik net mear sjongen,
want syn stim gie ûnder yn ’t ferhaal
fan maten dy’t wat lûder praten,
dochs wie hy muzikaal.

Ik sjoch him as in jonge
kreatyf syn eigen paden gean,
’t kaam oan op djippe resultaten,
hy boarre nei de kearn.

Hy stiek net mei syn tonge,
sloech ek net de oaren nei de grûn,
koe goed oerwei mei al syn maten,
sêftmoedich seach er rûn.

Ik lies net oer in jonge,
wol oer Auke Jan, noch net sa âld,
de stilte foel, hy wie gjin prater,
fan ’t ôfskie waard ik kâld.

* Foto ‘Groep 1978/1979’