Brânpraat

fan Ids Wiersma*

Och Heare, hoe’t dit kin,
it giet der mâl om ta,
dat kin in bern sels sjen…
sjoch no dy stumper gûlen,
soks wol men sa net ha,
elk rekket op ’e doele.

Och mins, brûk jo ferstân,
it fjoer krijt syn gerak,
sa giet it by in brân,
men heart de flammen gûlen,
jou stumpers ûnderdak,
gerak foar yn de mûle.

Dochs hat de Heare ’t fjoer
net sûnder reden stjoerd,
it kwea kin Hy net oer,
wa’t bidt, mei by him skûlje,
wy steane hjir wol goed,
wat wit, wie dêr rebûlje.

* Ids Wiersma (1878-1965)
Skilderij ‘Brân’