Yn de lijte fan Fortuin syn hok
bepraten se de wylde Fluezen:
‘Net in skipper hiset seil en fok,
ik sis jim, ’t spul krijt oars noch luzen.’

Healwei twaën klommen yn de toer
de Grouster Ulbe en ek Douwe:
‘Sile wy of giet it spul hjoed oer?’
‘Smyt oer in oere los dy touwen!’

Fiif fan tolve leine noch yn Heech,
sadwaande waard it oeren letter,
dat it folk begûn by heech en leech
te easkjen ’t spul moast op it wetter.

Njoggen skûtsjes stieken doe fan wâl,
De Lemmer earst, lykwols as lêste
oer de start, de striid gie oan en mâl
mei wyn en weagen as de bêsten.

Grouster Ulbe en It Hearrenfean
lavearren nei in kopposysje,
beide spilen ’t spultsje skraal en skean,
allinnich Ulbe koe ’t net hysje.

’t Wetter jokke op ‘e Grouster hûd,
want no hie ’t spul fan twirren luzen
dy’t al gau fersûpten yn de floed
fan wer oerein, boppe De Fluezen.