Dêr driuwt er oer de Snitser mar,
de fleugel wizend nei de hichte,
alle rêgen rjocht,
noch lang net ha se harren nocht,
de Pan sylt yn syn eigen far,
is oan gjin fêste koers ferplichte.

De foargrûn is al foar de Pan,
it skûtsje socht it earst net heger,
sylde sa apart
dat trettjin kamen krekt tekoart,
te lyts mei Jan en alleman
en dus yn ’t klassemint wat leger.

Mei fjouwer kear as kampioen
soe skipper Douwe* skiednis skriuwe,
mar ta beslút
ek mei de kommissaristút,
elk frege nei de achtergrûn,
mar dy soe yn it tsjuster bliuwe.

* Douwe Visser