As jonkje fielde hy wat earmoed wie,
want Johans heit wie faak wurkleas,
fan Dútske kant kaam dan de stipe,
de grûnslach dat er foar de stúdzje keas,
de kâns koe hy sa gripe.

De Grûnwet waard foar him it stúdzjedoel,
net sa’t dy wie, mar wurde moast,
’t gewoane folk kaam yn de knipe;
de grûnslach wie: de macht is oan de foarst,
gjin kâns om dy te gripen.

Dy kâns kaam mei de revolúsjegeast:
fuort mei de keninklike macht,
in geast dy’t troch Europa ware;
de foarst sloech om, dreau glimkjend yn ien nacht
op liberale baren.

Doe kaam Thorbecke mei syn wetsûntwerp,
dêr’t nei de omslach grûn foar wie,
de koers dêr’t Nederlân op farre
koe; kening Willem, hastich út ‘e rie,
is rap yn ’t grêf bedarre.

* Johan Heinrich Neuman (1850-1890)
Skilderij ‘Portret fan Johan Rudolph Thorbecke’