detail

Kadisj, hillich hûs, yn de woestyn,
safier wie ’t folk al kommen,
mar dochs, de smoar siet der wol yn,
de wettersekken leech, ’t waard brommen:

‘Wiene wy mar smoard foar ’t antlit fan
de Iene, as ús bruorren,
want is de ûndergong it plan,
dan hat ús lijen te lang duorre.’

Mozes en Aäron foelen op
it antlit foar de Iene,
dy’t heard hie nei de rûge rop,
sa’t droege mûlen gauris diene.

‘Nim de stêf mei nei de rots en praat,
dan lit Ik wetter streame,
by ’t ûndergean hat nimmen baat,
lit ús it by de namme neame.’

Kadisj, hillich hûs, hat wetter jûn
troch stêfslach, net mei praten,
de rûgens hie ’t fan Mozes wûn,
it folk en hy as lilke maten.

detail

* Sebastiano Ricci (1659-1734)
Skilderij ‘Mozes lit wetter streame yn de woestyn’

De Iene en de lieder wiene poer
op ’t folk dat om de ôfgod rûn,
mar dochs gie Mozes yn de pleit
oant wolk en grime dreauwen oer,
de oanset foar in nij ferbûn.

In libbenskiste fan it hurdste hout
as teken dat de Iene rûn
mei op nei ’t lân fan âlde heit,
dat Abraham waard tafertroud,
sa is it Godsfolk takomst jûn.

De kiste kamen libbenswurden yn,
de nije platen fan ’t ferbûn:
‘Ik bin de Iene dy’t dit seit,
wit dat Ik doe en no ferbyn.’
Sa hat it folk de wei wer fûn.

* Cosimo Rosselli (1439-1507)
Skilderij ‘It oanbidden  fan it gouden keal’

** Guiard des Moulins (13^e ieu)
Yllustraasje yn de Bible Historiale