Hoesa in frije dei,
fakânsje is dochs sile,
freeds mei lege siele
liket nearne nei.

De siele wol gjin rêst
en sil in dei lang stinne
om sa fol te rinnen:
plannen op ‘en bêst.

Wat is in better plan
as om in dûk te nimmen,
brûzjend rûn te swimmen,
elk besylt it dan.

In âlde skipper set
útein mei tûke slaggen,
wint mei ear en flagge,
hat noch op syn pet.

Mar hat it skip net rûn,
lykas de Heale Moanne,
swimmend as in hoanne,
dan is ’t skipsfolk bûn.

Hoesa in frije dei,
der moat hurd wurke wurde
oan de mêst en swurden,
moarn is ’t ljochskyndei.

It wie in waarme dei
mei oer de tritich graden,
mar it gong yn ’t wylde wei,
de wyn socht rare paden.

De Sânemar wie wiid
genôch om frij te farren;
twirren fjurren doe de striid,
se ha elkoarren narre.

Hoe’t Ulbes* Frisia
syn frijheid jilde litte
woe, mar hy fertize sa
mei ’t Fean fan sweager Tjitte**.

Hoe’t Klaas*** fan rom Wâldsein
net wiis wie mei de nauten;
hy ûntspoarde as in trein,
in arke lei yn flaute.

Hoe’t Loadewyk**** besleat:
ik hysje hjoed it âlde;
’t skuorde troch de Folkertssleat,
it seil koe it net hâlde.

Hoe’t Cor***** lei op ien ear
mei ’t alderlichtste skûtsje;
skoaten los en komt der mear,
dan is ’t it lêste rûtsje.

Fiif skûtsjes út ‘e striid,
gjinien hie dat ferwachte;
mei wol tritich, hjit en wiet,
waard winner ’t swiere Drachten.

* Ulbe Zwaga
** Tjitte Brouwer
*** Klaas van der Meulen
**** Loadewyk Meeter
***** Cor Salverda