Dêr leit er op ien knibbel,
greve Floris mei de eagen ticht,
doe wied er noch in bern,
wat dien wurdt, sjocht er as syn plicht,
’t is net om oan te sjen.

It komt him dochs foar eagen:
greve Willem wie syn grutske heit,
dêr’t hy gjin byld fan hat,
mar Floris wit no wêr’t er leit,
’t wurdt foar syn eagen swart.

Op ’t swarte komme bylden:
greve Willem yn in fûl gefjocht,
wylst sakjend troch it iis,
de kneppels ha syn holle socht,
in moardzjen as in griis.

In tsjûge wiist nei jierren
’t hurdstee dêr’t de greve ûnder leit,
syn lyk komt sa foar ’t ljocht,
mar is dat noch syn grutske heit?
’t Is oars as Floris tocht.

* Jozef Israels (1824-1911)
Skilderij ‘Greve Floris V by it plak
dêr’t it lyk fan syn heit leit’

Kaam de sinne amper boppe ’t gea,
dan kroep de kjeld yn klint en boarch,
ferstiven fan de boer de lea,
de ealman waard fan neat dwaan warch.

Bargen hiene fan de kjeld gjin lêst,
se wrotten troch en wiene fet,
in frij bestean foldie har bêst,
mar seagen se de muorren net?

Hûnen jagen fan de muorrekant
nei ’t iepen fjild mei hear en boer,
in rûnte waard foar bargen spand,
har frije libben wie doe oer.

* Paul, Herman en Johan van Limburg ( 14^e/15^e ieu)
makken it boek ‘Très Riches Heures’
mei de moannen fan it jier.
Skilderij ‘Desimber, wylde-swinejacht’