Wa hat it foar it sizzen
tusken kont en kop?
Wannear’t konflikten spylje op,
dan kin ’t de master misse.

As master yn it silen,
wol mei in hurde kop,
klom Hylke* stadich op,
dochs foel foar him de bile.

It skûtsje fan De Jouwer
woed er mei yn tou,
acht wiken lang yn Grou,
De Jouwer woe mar fjouwer.

De SKS waard rjochter,
sette ’t yn de kiif:
gjin fjouwer, acht, mar fiif,
dochs Hylke bleau in fjochter.

De Jouwer hie te sizzen:
‘Bliuwt syn kop al stiif
en wol er net nei fiif,
dan lit er ’t skip mar lizze.’

It ôfskie fan de wite
hat him hiel wat dien,
it skip waard dêrom grien,
doe koed er it wol slite.

Foto Utjouwerij Van der Meulen, Snits

* Hylke de Vries

Gjin skipper hie ferline jier
syn sin as hearsker oer de wyn
dy’t wûn it fan de alve fjouwer kear.

Mar eartiids wie it gjin beswier
te silen mei in reef deryn,
mei minder túch behearsken skippers mear.

Dus waard der socht nei wat is wier
mei wittenskip fan ien op ien,
formule fjirtjin kear, dan wie it klear.

Foto Utjouwerij Van der Meulen, Snits

De trije fan ferline jier,
It Hearrenfean as nûmer ien
en Snits en Huzum wiene grut de bear.

Professor Gerritsma, dy klier,
soe hy – op rekkenjen in tsien –
no oer de wyn en fjirtjin skûtsjes gear?

Foto Marten Sandburg, PENN Communicatie

Ien wierheid bleau foar altyd wier:
de skipper hearske oer de wyn,
al wûn dy fan de alve fjouwer kear.