december 25, 2024
fan Jan Abrahamsz. van Beerstraaten*
Gjin iis leit yn de grêft
of snie op ’t dak fan de Martini,
gjin wjukken swaaie ’t wolkom ta
oan wa’t noch berne wurde moat,
de wrâld is hurd yn plak fan sêft.
Gjin ingel yn de loft,
it liet fan frede sil net klinke,
gjin hoeder mei syn keppel skiep
foar wa’t noch berne wurde moat,
it wachtsjen duorret al sa’n skoft.
Gjin klinkende trompet
heech fan de toer fan de Martini,
dy’t wjukken oan it minskdom jout
noch foar’t de berte plak fûn hat
of komt it bern koartsein te let?
Gjin inkeld sjongend koar
oer wolbehagen op ’e strjitte
foar minsken achter dûbel glês
mei langstme nei it talmjend bern,
dat yn de memmeskurte stoar.
* Jan Abrahamsz. van Beerstraaten (1622-1666)
Skilderij ‘Martinitsjerke yn Snits’
december 23, 2024
fan ûnbekend*
fan Nikos Kazantzakis*
It spile yn in doarp op Kreta,
earst de aksje foar in brúnkoalmyn,
dêrnei in seagerij-bedriuw,
hy seach yn ’t lêste mear muzyk:
Zorba, boer en musikus, de Gryk.
It hiele doarp koe wol Gryk Zorba,
dy’t de muontsen dronken kriich mei wyn,
har dûnsje liet foar it bedriuw,
se woene troch him wol omlyk:
Zorba, boer en musikus, de Gryk.
De froulju dûnsen mei Gryk Zorba
op har ritme gie er út en yn,
de leafde seach er as bedriuw,
de hertstocht makke him smoarryk:
Zorba, boer en musikus, de Gryk.
It hiele doarp waard troch Gryk Zorba
nûge by it hout, net by de myn,
de ein kaam ek foar dit bedriuw,
de dûns ‘Sirtaki’ joech ûntwyk
foar boer Zorba, musikus, de Gryk.
* Foto ‘Zorba de Gryk,
haadpersoan yn it boek ‘Zorba de Gryk’
fan Nikos Kazantzakis’
** Omslach boek
