Paul Cezanne*

Dêr sitst dan yn dyn fest
dat read fan bluodrich tinken is,
want do moast mei, dat wie wol wis
en tochtst: ik bin der west.

Se hiene maskers foar,
it personiel moast op ‘e grûn,
doe binne se nei dy ta rûn,
dêr skodest troch de doar.

Sa seachst foar ’t earst de wrâld:
de koele loop fan in pistoal,
it kleurleas driigjen fan de boal,
dêr hingest, jong al âld.

Se sykje yn ’t papaverfjild
dat read is fan dyn dreamend fleanen,
tinkend dat it dy út soargen tilt
fan earms dy’t skean en bochtich steane.

Claude Monet**

Mar frjemd dat ek foar harren jildt
dat sy as dy der net mear binne.
Wa kin tinke hoe’t dat frjemdgean fielt
fan kleare kleuren witwêrhinne?

* ‘Portret fan in jonge mei read fest’
fan Paul Cézanne (1839-1906).

** ‘Papaverfjild by Vétheuil’
fan Claude Monet (1840-1926).

De beide skilderijen binne
op 10 febrewaris 2008
stellen út it Bührle-museum
yn Zürich.

Hoefolle bylden ljochtsje op
fan hillige Antonius
dy’t wielde djip ferachte,
dat er libbe op ‘e top
fan stille dagen, neare nachten.

Sjoch Paulus by him yn de grot
drok yn petear oer libbenssin
fan died of meditaasje,
wylst de raaf as sein fan God
bringt bôle foar de ynspiraasje.

Yn ’t iensum oard fan de woestyn
wurdt hillige Antonius
beflein troch helske machten,
hakjend op syn siele yn,
wylst Kristus ûnder op him wachtet.

‘De striid hast wûn, myn trouwe soan,
as died dy’t yn dyn stilte wie,
no kinsto rêstich stjerre,
wachtsjend op ‘e nije moarn,
gjin duvel kin it mear bedjerre.’

Fiif ieuwen letter,
hillige Antonius,
bliuwst rikkend op ‘e grûn
foar ’t hynder, op ‘e kletter,
neaken froulju, bûn
oan oaljefanten, heech
op tinne poaten;
sjochst mei ’t krús sa leech
ferliedings, alle soarten,
lykwols wêr is no dyn Hear
of sjochst Him yn de fierte
foar de oaren yn de wear
en lit Er dy hjir sitte?

* It is net wis oft Jan Wellens de Cocq (1485-foar 1527)
dit skilderij wol makke hat. Yn alle gefallen hat in skilder
út Leiden dizze midsieuske útbylding kombinearre mei
in sterk natuergefoel.

** Salvador Dalí (1904-1989) waard berne yn Catalonië.
De folgjende útspraak tekenet de skilder:
‘O Salvador, no witst it, ast foar sjeny
spilest, wurdst it.’