De spanning siet der by de Lemsters yn:
hoe soe it rampskip farre
op ‘e Pikmar en de Ie
neidat it yn de grûn bedarre?

It wie in ramp, sawat in jier al lyn,
op Rotterdam syn Hoeke
sloech De Lemmer om en sonk,
it hat op dat plak faker spoeke.

Wer boppe ’t weagjend wetter like ’t mâl:
fan swurden oant tugaazje
skea en ienkear oan de wâl
beseagen Lemsters de ravaazje.

De spanning rûn op Grou syn wetters op:
siet yn De Lemmer faasje?
Wis, want Jelle* lei op kop
en’t brûzjend rampskip wûn mei graasje.

* Jelle Reyenga

It giet der somtiids plat omwei,
sadat it seil de weagen tipt
en ’t swurd fier boppe wetter komt;
’t publyk rôp dat de mêst al lei,
mar dy is wer de loft yn wipt.

Der foer gjin boatsje foar de boech,
de float lei feilich oan de wâl
mei útsicht op it skûtsjespul;
it gie ’t publyk net gau te rûch,
mar foar de boech, dat wiisde mâl.

’t Wie Doekle dy’t it foartou naam
en ’t handich om in boeike lei
foar ’t útsicht op it skûtsjespul,
wat joech it boatsje raam nei raam,
op ’t lêst gie it der plat omwei.