Heit sei syn rjochterfoet wie ’t gaspedaal,
dus trape hy him op ‘e sturt,
de auto fleach, de pet derby,
de foet waard wurch, dus gie ’t net hurd
genôch, dat hy gie oan de haal.

Wat wie in auto sûnder motorkap,
it leafst in reade en net griis,
sa’n auto wie net cool mar pet;
dy sportwein woed er foar de lease,
de autopet wie mar in grap.

Noch efkes ljochte ’t filmscript op
mei barre oeren nostalgy,
in keunstke foar it folk
as kompensaasje foar de strop
dat flokkend fallen wie finy
foar wite helden op ‘e Kolk.

De tiid is ryp foar streken grien
by ’t wetter fan de Swette lâns
dy’t lokjend leit al ree,
want witte moat no elkenien
dat nei de winter komt de kâns
foar ’t hert op rûte Middelsee.